- 2016
Όταν πια βρεθώ στον τόπο μου
θα είμαι περίπου εκατό χρονών
τη νύχτα που θα πέσω να κοιμηθώ
πρέπει να πω στον Τζων ότι δεν χρειάζεται
σαξόφωνο για το βραδινό σιωπητήριο
παρά μόνον ένας επίδεσμος στα μάτια
τα στήθη της και η τρομπέτα του Μάιλς
Εκεί ακριβώς που τα υπέροχα ποτάμια συναντιούνται
τα γεμάτα αίμα ρουθούνια μου να χάνονται μες
στην τυφλότητα του Ομήρου, όπως φτερουγίζουν
τα κουπιά με ρυθμό κοφτό, προς το πέτρινο κρεβάτι
της Χάρυβδης
[Σκεπάστε με Πεύκα εσείς/εσείς/ Κέδροι με αναρίθμητα
κλαριά/ κρύψτε με/ κάντε με/ κάντε με να ονομάσω όλα όσα
έβλεπα]
Παιχνιδότοπος (ενότητα "Μνήμη"), Κίχλη, 2016