Επίλογος πρωινός

Χίμαιρα

αυτό το καλοκαίρι

έζησα με αγαπημένους.

περπάτησα στο δάσος.

αυτό το καλοκαίρι.

δεν κολυμπήσαμε στη θάλασσα.

μπήκαμε μέσα και καθίσαμε ώρες ακίνητοι

συνομιλώντας και κουνώντας ελαφρά τα πόδια

ίσα να επιπλέουμε.

ανεβήκαμε στα άλογα 

μαζέψαμε βατόμουρα 

αφήσαμε το χρόνο να περάσει όπως ήθελε

χωρίς σπρωξίματα.

ο ιβάν.

ο νέος μας σκύλος μάς έφερε εδώ.

όταν τελείωσα το βιβλίο 

L'ESPRIT DE ZEN 

το τελευταίο και πρώτο

του φετινού καλοκαιριού 

ο ιβάν το έκλεψε όπως συνηθίζει

και με τα δόντια του το ξέσχισε.

σελίδες φύλλα κομματάκια με αποσπάσματα 

κειμένου 

έπεσαν στην αυλή

και ο αέρας τις παράσυρε.

προσπάθησα να τις περιμαζέψω

ενώ όλο φεύγαν. 

πώς να βαδίσεις στο πνεύμα του ζεν; 

πώς ρέεις με τον κόσμο σε συνάφεια

όταν τα ρήματά σου 

σε χρόνο παρελθόντα γράφονται; 

όταν βλέπεις αστέρια 

εκατομμύρια χρόνια πριν αφανισμένα;

η απώλεια - κτήση

το παρελθόν - με βεβαιότητα ανήκει στο παρόν

η ανάμνηση στη λήθη.

χώμα το αμύγδαλο στο στόμα. 

 

      Χίμαιρα, Καστανιώτης, 2019

 

 

 

 

 

 

Περισσότερα από τον/την Γιαννίση Φοίβη

Με την ευγενική υποστήριξη:
ΙΔΡΥΜΑ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

©2015-2024 poets.gr |

Επιμέλεια: Μάνια Μεζίτη

poets.gr

Χρονολογικά

Αλφαβητικά