Αδικία

Οι κερασιές το χειμώνα είναι μια κόκκινη επανάσταση
2012

Ζηνοβία,
Θα σας αγαπήσω τόσο που
η μάνα μου θ' αυτοκτονήσει κάτω από αιμοδιψή πλακό-
στρωτα
θα φυτρώσουν νούφαρα σε πτυελοδοχεία
τα κόκαλα θα γεμίσουν αρρώστια και πόνο
θα ματώσει ένα γυμνό παιδί κάτω απ' το Θεό
το οινόπνευμα θα ρέει στο σώμα του ψαριού
θα αποτεφρωθεί η ανάσα ν' ανέβει η καμπύλη μου στην επι-
φάνεια
θα παίζω μαριονέτες στον Φάουστ και το χτικιό μου θ' ανα-
βιώνει αθάνατο
θα γίνω στήθος κάτω από μαύρο ρούχο
θα γίνω το παντελόνι του πεθαμένου
τα πόδια θα γνέφουν στην αναπτέρωση
τα πεύκα θα σφίξουν τις παλάμες τους στο στόμα
τα δόντια μου είναι κόκκινα
Αχ, και δεν θέλω να μείνω ορφανός


   Οι κερασιές το χειμώνα είναι μια κόκκινη επανάσταση, Γαβριηλίδης, 2012



Περισσότερα από τον/την Κοντού Χάρις

Με την ευγενική υποστήριξη:
ΙΔΡΥΜΑ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

©2015-2024 poets.gr |

Επιμέλεια: Μάνια Μεζίτη

poets.gr

Χρονολογικά

Αλφαβητικά