Μου αρέσει η γυναίκα μου

έτσι όπως είναι

με μάτια ξυπόλητα και

γεύση φθινοπωριάτικης βροχής

το κορμί γεμάτο αλκή και αλγηδόνα

σαν μελαγχολία

μου αρέσει η γυναίκα μου

έτσι όπως είναι

καθαρή σαν εξομολόγηση

πόρνη κι όμως παρθένα

ξινή κι όμως γλυκιά

πικρή κι όμως γεμάτη μικρούς θεούς

κρατώντας τη μελωδία του λυγμού της

αντικριστά στο βρέφος της ωδίνης

μου αρέσει η γυναίκα μου

έτσι όπως είναι

κάθετη στη δίνη των καιρών

όστρακο στην πάχνη των μαστών της

αιμορραγούσα και σπερματόχρωμη

μονάχη σαν αγιότοπος

πάντα εγκυμονούσα

πάντα ερωτευόμενη

μου αρέσει η γυναίκα μου

έτσι όπως είναι

διάφανη

      Σπουδές για φωνή και ποίηση, Υάκινθος, 1987