Κοιμήσου ήσυχα, καλοζωισμένε

και αποχαυνωμένε κόσμε της μεγάλης Γερμανίας.

Και σεις από την υπόλοιπη Ευρώπη, οι υγιώς σκεπτόμενοι.

Κοιμηθείτε ήσυχα σαν πεθαμένοι.

Η κραυγή μου δεν θα σας ξυπνήσει.

Δεν ξυπνούν ποτέ οι κάτοικοι ενός νεκροταφείου.

                                                 Ulrike Marie Meinhof

Κάθε ομορφιά θα μαραθεί και θα σβήσει

όπου βασιλεύει σκουλήκι

και μούχλα και σήψη

Το σάβανό σου υφαίνουμε Γη

κι υφαίνουμε μέσα κατάρα διπλή

Υφαίνουμε το ανύφαντο

που μας καταδιώκει

υφαίνουμε καβάλα σ’ ένα τάφο

ακαταπαύστως

Τι ένδυμα είναι αυτό;

Το χάος πρόβαλε γυμνό!

Και ξαναρχίζουμε τρελοί και μανιασμένοι

στους αργαλειούς, στις μηχανές

στα φτερά της Αμφιλύκης

Ω! υφαντές μου, τι λάθος έχουμε μετρήσει;

Υφαίνουμε, υφαίνουμε

το ίδιο σχέδιο της ξεχαρβαλωμένης Φύσης

πάλι αχόρταγοι και πάλι με ωραίες παραισθήσεις.

      Εξάγγελος, Περισπωμένη, 2021