Απλώς μια φθινοπωρινή ημέρα

δίχως βροχή

και δίχως άνεμο·

ο κήπος μου φέτος δεν θα έχει λουλούδια

ούτε στην άκρη του λιμνούλα με χρυσόψαρα

άθελά μου θυμάμαι

ανώφελα χρόνια

ακόμη  μία φορά

η τύχη μού χαμογελάει·

η μοναξιά που ονειρεύτηκα στα νιάτα μου

θ' ανοίξει το μπουκάλι το κρασί

και θα μ’ ανάψει το τσιγάρο.

      Ό,τι έγινε, Πατάκης, 2020