Με μια σακούλα γιορτινή με άδειασαν στο σπίτι. και στο
δωμάτιο πράσινο πολύ, για τίποτα δε φτάνει. Μόνο ν’ αγγίζει τα
φωτάκια. Άναψε-σβήσε. Άναψε-σβήσε. Στο σβήσε μην ξεχάσω ν’
αναπνέω, να ζήσω λίγο, να σκεφτώ. Μήπως και καταλάβω
επιτέλους από πού βγαίνει το νερό. Κι η θλίψη, βέβαια. Η θλίψη.

     φλου, Σαιξπηρικόν, 2019