- 2018
Βαδίζω στέρεα στους χειμώνες
Κρατάω στα χέρια το κρύο
Κρατάω τη σελήνη παγωμένη στο Βερολίνο
κι όσα κάποτε υπήρξαν τρυφερά
- όσο το δέρμα ενός έρωτα -
επιστρέφουν
από παράθυρα
ανοιχτά
όπως τα πράσινα μάτια
μιας εποχής
Και δεν γνωρίζω τίποτα
για τον τυφλό μου μέλλοντα
Με τον καιρό αριστεύω
στο κράτημα της μέρας
Να μ' εκτιμήσει ο έρωτας
κοιτώντας με στα μάτια
Εφήμερα ζώα, Θράκα, 2018