- 1999
Με παντελόνια ως το γόνατο
Αμήχανος
Σαν να το ξέρει
Πως τώρα που τον βλέπω είναι νεκρός
Νεκρός όχι δεκατριών, ενήλικος
Πενήντα χρόνων και.
Ντρέπεται
Ντρέπεται, θα 'θελε να φύγει
Επίσης, μοιάζει λίγο κακιωμένος.
Σαν να το ξέρει
Πως του 'χω πάρει τ' όνομα
Πως έπαιξα, παιδί, με τα γυαλάκια
Και τους δοκιμαστικούς σωλήνες του
Πως κάποια μέρα έσπασα
Τη ζυγαριά κενού αέρος
Και φταίω εγώ
Που χάθηκε το μέλλον του
Οι μνήμες και τα οστά του
Το μαύρο άλπουμ, Κέδρος, 1999
Περισσότερα από τον/την Παμπούδη Παυλίνα
-
Το μαύρο άλπουμ