- 2015
Μια αναπαυόμενη αραιότητα με βαθιές αποχρώσεις
και μια αργή κίνηση προς τα εμπρός
μας οδήγησαν από το πάρκο του Λινναίου
στη βόρεια πλευρά της Καθολικής Εκκλησίας του Κάλμαρ.
Στο σύντομο διάλειμμα στην Έμμαμπουντα
ήμασταν εμείς και τα πάντα που υπολογίζαμε σε μια ακαθόριστη αναμέτρηση
στο χορτάρι ανάμεσα στις παλιές εκκλησίες,
στη διάρκεια μιας κρυμμένης προσδοκίας στο χρωματισμένο από τον χρόνο καφέ
και στη σκόρπια μυρωδιά εγκοσμιότητας
που μας έκανε να υψωθούμε μερικά εκατοστά από το υγρό έδαφος.
Κάποιες φορές πίσω από μια σκέψη, κάποιες φορές μπροστά της,
εμπρός και πίσω,
καθεδρικοί ναοί από παρουσία,
από αυτό που πυκνώνει.
Ποιητική, φθινόπωρο 2015