- 2015
Θα ήθελα να ζήσω για πάντα
Θα μπορούσα λες
ξέρεις πως δεν μπορούσα,
τίποτα δεν μπορούσα
Θα ’ναι που δεν υπάρχουν χρώματα κι οι ελλείψεις μου
ελλείψεις γεμάτες
σε κάποια χαμένη ακτή
απ’ το άσπρο στο μαύρο
με λίγες στάσεις στο γκρι
και το γαλάζιο
Έτσι ζω και ταυτόχρονα πεθαίνω βλέπω τη νύχτα φωτεινή
και το φως
σκοτεινό
σκοτάδι
Μα τι μπορώ αυτό που μπορώ
Α υ τ ό
να μπορώ
έτσι σώμα λέω είμαι ένα κάτι παροδικό
θέλω λέω είμαι αυτό που αιώνια θνητό
έ
έτσι στροβιλίζομαι
ένα
σώμα
φθαρτό
.
μια κάποια γλώσσα μόνο γράφω
αυτή που είμαι και υπάρχω
γράφω αυτό που αναπνέωηλεκτρικό
Κάτω από ένα δέντρο δροσερό
Είναι, εκδόσεις ΦΡΜΚ, 2015
Περισσότερα από τον/την Παπαχαράλαμπος Κωνσταντίνος
-
Είναι