Με μακρύκανα,
κάθετα ποιήματα
ασκούμαι στο
κατακόρυφο
με ελαφρά στήριξη
στον τοίχο της λογικής
και τα αισθήματα
προς τα κάτω
να αιματώνεται
η έκφραση
να τεντώνονται
οι λέξεις
στα άνω στρώματα
της λύπης.
Με χορτάτα φωνήεντα
και πεινασμένα σύμφωνα
υποδέχομαι
συνδαιτημόνες συγκινήσεις
σε μακρύ τραπέζι οριζόντιο
να τιμήσουν
την επέτειο του ανεκπλήρωτου
πίνοντας ξεθυμασμένες επιθυμίες.

Με χτυπητές ομοιοκαταληξίες
ξορκίζω ακατάληκτες σκέψεις
και με όποιο ύφος και ρυθμό
παραμονεύω το νόημα
όταν πάει να το σκάσει
από την πίσω φράση
που άφησε μισάνοιχτη
εξόριστη η στίξη.

       Ζυγός ψυχοστασίας, Μελάνι, 2018