- 2016
Μισοκλείνεις τα μάτια
–όπως στον έρωτα–
να στρέψεις το βλέμμα
στις εσωτερικές εικόνες
τις φευγαλέες, γι’ αυτό
μοναδικά αληθινές
ή
τ’ ανοίγεις διάπλατα
–τυφλωμένη απ’ τη βιαιότητα
των αισθήσεων–
να εισπράξεις την αμείλικτη
λευκότητα του απαραβίαστου.
Επί ματαίω.
Με μάτια κλειστά ή ανοιχτά
–έτσι κι αλλιώς–
ερμητικά κλειστός
θα είναι πάντα ο κόσμος.
Βηματιστές του χρόνου, Μελάνι, 2016
Περισσότερα από τον/την Πατακιά Μαρία
-
Βηματιστές του χρόνου