Ο Ηλίας Πετρόπουλος (1928-2003) γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και τουρκολογία στο Παρίσι όπου εγκαταστάθηκε από το 1975. Ασχολήθηκε με την ελληνική Λαογραφία με τρόπο αντισυμβατικό και έξω από το ακαδημαϊκό κατεστημένο. Στα θέματά του περιλαμβάνονταν το ρεμπέτικο τραγούδι, οι φυλακισμένοι, οι πόρνες, οι ομοφυλόφιλοι, αλλά και η ονοματοθεσία πλατειών και οδών, ο τούρκικος καφές ή η φασολάδα, καθώς και η μελέτη της ελληνικής αρχιτεκτονικής. Δημοσίευσε κάπου ογδόντα βιβλία και σχεδόν χίλια άρθρα, μεταξύ των οποίων και βιβλία ποίησης: Ποιήματα (1968-1991) εκδ. Νεφέλη, 1991, Topor: Τέσσερεις Εποχές, εκδ. Νεφέλη-1991, Ποτέ και Τίποτα, εκδ. Νεφέλη-1993. Πέθανε στο Παρίσι, το 2003, από νεοπλασματική νόσο, και σύμφωνα με την επιθυμία του, το πτώμα του αποτεφρώθηκε και οι στάχτες πετάχτηκαν στον υπόνομο.
Με την ευγενική υποστήριξη:
ΙΔΡΥΜΑ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Επιμέλεια: Μάνια Μεζίτη