Το σώμα [3]

Το σώμα
1972

Όχι το σώμα σου, αλλά τα αισθήματά μου ανατέμνω.
Έκαστον σώμα κι ένας κωδίκελος.
Στέφανός σου το μίσος σου.
Μόνον ιστορίες θανάτων αφηγείται το σώμα.
Η ηδονή η ηχώ των ποτέ.
Σιωπάς εσύ· αλλά σε ανακαλύπτω.
Οι αληθινές μας στιγμές είναι οι στιγμές της μοναξιάς.
Καθώς τα λουλούδια, κάθε γυναικείο σώμα έχει το άρωμά του.
Ο θάνατος αποτελεί την μόνη αξιοπρεπή πράξη του σώματος.
Αγνοώ πού ανήκω πού.
Ο άνδρας με τη βέβηλη καρδιά δεν χαίρεται την ωραιότητα
του γυναικείου σώματος την ομορφιά.
Ηδονή χαμόγελο τελείας πράξεως.
Πλαγιασμένη, γυμνή, με το περιδέραιο των δακρύων του στα στήθια της
σκέφτεται πως η ωραιότης παρέχεται από την φύση σαν ελεημοσύνη.
Έσο επιεικής με τις παρορμήσεις του σώματος.
Είμαι ανεύθυνος για το κακό που πράττω.
Ελάχιστα πιστεύω στη διανοητικότητα των γυναικών.

  Το σώμα, Τραμ 3/4, Θεσσαλονίκη, 1972

 

Περισσότερα από τον/την Πετρόπουλος Ηλίας

Με την ευγενική υποστήριξη:
ΙΔΡΥΜΑ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

©2015-2024 poets.gr |

Επιμέλεια: Μάνια Μεζίτη

poets.gr

Χρονολογικά

Αλφαβητικά