- 2017
Κοιμήθηκα κι ονειρεύτηκα
πως μου είχαν στείλει ένα γράμμα.
Ήτανε λέει απ’ τον άνθρωπο
που πρόωρα γέρναγε, σε ξένο τόπο.
Ξύπνησα
μ’ ένα τρίξιμο:
το χαρτί
η πόρτα
σκληρά παπούτσια –το μήνυμα.
Μου έφευγαν πάντοτε
πράγματα από τα χέρια.
Τα δευτερόλεπτα των ζωντανών στιγμών, Γαβριηλίδης, 2017
Περισσότερα από τον/την Πολυγένη Έλενα
-
Τα δευτερόλεπτα των ζωντανών στιγμών