6.

Ο χλωρός παράδεισος
1982

Ξαναγυρίσαμε στο Γράμμο. Πέτρα Μούκα, που θα

πει, λέει,  βάσανο, κι ήτανε σάμπως η παράδεισος.

Πράσινος κάμπος με καρπούς  που φεγγοβόλαγαν.

….Είμαστε καμιά πεντακοσαριά  κι ασύντακτοι. Κα-

ναμε στάση σ’ ένα πλάτωμα ν’ αναπαυτούμε. Ήρθε

και ζήτησε να μοιραστούμε την κουβέρτα μου.

Την άγγιξα και τρέμαμε. Γυρίσαμε πλευρό. Καθένας

έκλαιγε από τη μεριά του.

 

      Ο χλωρός παράδεισος, Κέδρος, 1982

Περισσότερα από τον/την Προκοπάκη Χρύσα

Με την ευγενική υποστήριξη:
ΙΔΡΥΜΑ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

©2015-2024 poets.gr |

Επιμέλεια: Μάνια Μεζίτη

poets.gr

Χρονολογικά

Αλφαβητικά