Μετά τον τάφο η άβυσσος;

Όχι. Μάλλον παράδεισος.

Άγγελοι — Σιδώνιοι νέοι —

σε τοπίο που θα μ΄ εμπνέει.

Ο ήλιος, σφριγηλός μαστός.

Θα πίνω από θηλή το φως.

Και τ’ άστρα από τ’ ανώγια

θα ψιθυρίζουν λόγια

καυτά στ’ ανύποπτό μου αυτί.

Ποιος είπε ότι είν’ ένα κουτί

το φέρετρο; Θα μοιάζει

ανάκλιντρο με ατλάζι.

Εκεί πεσμένη πρηνηδόν

του Δάντη η μούσα ή του Βιγιόν

γυμνή κοιτάει τα δέντρα

κι άνθος γίνεται η πέτρα.

      Gloria in Excelsis , Κέδρος, 2017