Αρχίζω φαίνεται
να χωρώ τα κομμάτια μου
στα ρούχα του άστεγου
που λυπάται τη μνήμη μου που τίποτα
δεν ανταποδίδει
σ’ένα τόσο συγκινητικό βλέμμα
σε μια τόσο συγγενική νύχτα. 

      Επιμένω να είμαι το σκοινί που λύνει το πλοίο στο λιμάνι, Γαβριηλίδης, 2019