Μια γυναίκα ξεκάρφωσε και παρέδωσε το χαμόγελο
Από τα μάγουλά της
Έδωσε μαζί και τα καρφιά
Ποτέ να μην μπορεί να το ξανακρεμάσει
Ύστερα τη μιμήθηκαν πολλοί

Ένας άντρας άφησε στο κουτί όλες του τις αναμνήσεις
Θα με ψάχνουν
Έλεγε έπειτα
Και ζητούσε να τις αντικαταστήσει με τσιγάρα

Άλλοι έδωσαν την αξιοπρέπεια
Τα μάτια ή
Τα παιδιά τους

Εγώ δεν είχα και πολλά
Ένα χέρι που έσφιγγε το λαιμό μου και μάλλον
Ήταν του θεού
Μπόλικο αίμα και φυσικά
Τα ποιήματά μου

Χάσατε, είπε ο άντρας
Που κρατούσε τα ρούχα μας στα χέρια

Εδώ κερδίζει ο πιο δυστυχισμένος

     28 μέρες κάτω από τη γη, Θράκα, 2017