Ηλιοβασίλεμα αγνόησέ μας
Ευγένιος Αρανίτσης

1.
θα ζήσουμε μια ποιητική ζωή σ' έναν αντιποιητικό κόσμο. θα τρώμε βαμβακόπιτες και σμέουρα,
θα κάνουμ' έρωτα μέσα σε σανσκριτικές καλαμιές και θα λατρεύουμε τον ιερόδουλο ήλιο. οι
συντροφιές μας θα αποτελούνται κυρίως από νότες και θα καπνίζουμε μόνο απαγορευμένα
τσιγάρα από κείνα που βγάζουν κόκκινο καπνό και δελεάζουν των πουλιών τα ράμφη. όταν
καλοκαιριάζει θα σε πηγαίνω βαρκάδα στον ποταμό Κάτι για να μαζέψουμε νεροσταγόνες να
έχεις να στολίζεις τα μάτια σου το χειμώνα. και το χειμώνα θα κοιμόμαστε αγκαλιά με τους
λύκους και θα μαθαίνουμε τη γλώσσα των άδειων δέντρων. έτσι θα ζούμε. κι άσε τους άλλους να
μιλούν για λάσπες και ξερατά μετά από ένα κακό μεθύσι. άσ' τους να πηγαινοέρχονται πρωί και
βράδυ χωρίς ν' ακούν τον κότσυφα που τραγουδάει μια εξομολόγηση στην καφετιά του
αγαπημένη. ο κόσμος μας μωρό μου είναι αντιποιητικός όπως εκείνο το λευκό λουλούδι που
φυτρώνει στις παραλίες τέλη απρίλη.
τι εννοείς ποιο λουλούδι;
τέλη απρίλη σε περιμένω.

2.
θα ερωτευτούμε. εσύ θα με πνίγεις κι από λίγο τις νύχτες ώσπου μια μέρα θα 'χουν τελειώσει
όλες μου οι ανάσες και χωρίς να καταλάβει κανείς τίποτα θα με θάψεις κάτω από το μνημείο στην
αυλή με το ξύλινο πόδι του μπαρμπα-γάκη και τα φουτουριστικά κοσμήματα μιας πρώην
ερωμένης. θα με ποτίζεις κάθε μέρα να μη διψάω γιατί δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο απ' τη δίψα
κι ύστερα θα κάθεσαι δίπλα και θα τηλεφωνείς στην αγία μητέρα μιλώντας με μάλιστα και ω μα τι
λέτε. ο δείκτης σου θα ξεχαρβαλώνει το αθώο χώμα συνθλίβοντας χλόη. τα σύννεφα θα
πηγαινοέρχονται όπως πάντα αφράτα και γελαστά ενώ θα κουβαλούν μέσα τους τον πνιγμό του
κόσμου και τα πουλιά θα σφυρίζουν ανέμελους σκοπούς για το τέλος.
θέλεις ακόμα να ερωτευτούμε;
μετράω αντίστροφα και σταματώ ν' αναπνέω.

   Ιστορίες απ' το ονειροσφαγείο, Μανδραγόρας, 2014