Η μαμά πήγε στους θείους στην Αμερική
για διακοπές – για μόνιμα;
κανείς δεν ξέρει

γιατί μετά την απομάκρυνση απ’ το μαντείο
ουδείς χρησμός αναγνωρίζεται

το πι το όμικρον το ταυ και το έψιλον
η γλώσσα μου δεν το διασχίζει

φταίει ένας αμφίσημος λυγμός
φταίει που ‘χει φρακάρει
το μέσα γρανάζι·

μα θέλησα να φτάσω
κάθε γνωστό ωκεανό στα όριά του
το ικρίωμα στο Αδιανόητο

να μη με βλέπουνε οι γείτονες μαμά
φιλομειδείς – και να λένε
για ιδέστε τούτον εδώ...

τι θλιβερό ανθρωπάκι
που κουβαλά στη γλώσσα
κομμάτια την ψυχή του

όμως είναι δύσκολο
να ακυρώσω κάθε επαναντάμωση μαμά

δύσκολο – να αντικρίσω το νηλεές πρωί

αγγίζει το ανέφικτο μητέρα
να δέσω έναν και μόνο ήχο
στα τέσσερα τούτα γράμματα

μου ‘ναι αδύνατον να πω
με τα ίδια μου τα χείλη
του θανάτου το γνήσιο όνομα·

και τώρα που ‘φυγες
για τον Ατλαντικό
μόλις τραυλίζω τις πρώτες
συλλαβές

και μια λέξη από Πι
που δε θα μάθαινα πο-
τέ

      Πεζός ως την επούλωση, Πανοπτικόν, 2019