έχω μια χάρτινη σημαία

για τις πομπώδεις παρελάσεις

κι ένα σιδερωμένο κοστούμι

για τις ένδοξες κηδείες

ένα ξυράφι τυλιγμένο

σε μαντίλι λευκό για ώρα ανάγκης

και μια πλαστική κούκλα

για τα μοναχικά μου βράδια

έχω το πτυχίο μου

κορνιζαρισμένο στο σαλόνι

και απλήρωτους λογαριασμούς

με μαγνήτες στο ψυγείο

ένα άλμπουμ με παλιές

φωτογραφίες γυναικών

και μια τούρτα σοκολάτα

για τα τελευταία μου γενέθλια

έχω την βέρα φυλαγμένη

σ’ ένα ξύλινο κουτάκι

και ένα άπλυτο πιάτο στο νεροχύτη

μέσα μου

ένας μέθυσος

αντικομφορμιστής πίθηκος

με ξεσηκώνει

αλλά δεν έχει σημασία

δεν θα τολμήσω

έτσι κι αλλιώς

     Ο άνθρωπος τανκ, Θράκα, 2017