Ο νεαρός φοιτητής

Με όμορφη καταγγελτική φωνή.

«Η ποίηση του Ελύτη είναι ηλιοκεντρική.

Ναι, ο ήλιος είναι των αστών.

Αδιάκριτος και σκληρός τρυπώνει παντού.

Ματώνει τις πληγές των ανθρώπων.

Φωτίζει την ασχήμια.

Την ημέρα κάτω από το φως του ήλιου

οι αστοί ρουφάνε το αίμα των εργατών

ενώ εκείνοι περιμένουν καρτερικά τη νύχτα

να πέσει κανένα αστέρι στο κρεβάτι τους

και να κάνουν έρωτα σιωπηλά πνιχτά

μην τους ακούσουν τα παιδιά στη διπλανή κάμαρα».

Ο γέρος σκηνοθέτης

κοιτάζει το μαυρισμένο κορμί του νέου

και απολαμβάνει την ομορφιά

που εκείνος ούτε την υποψιάζεται

κάτω από το φως του ήλιου.

      Με λένε Ηγησώ, Γαβριηλίδης, 2005