Γιώργο, πιο μακριά δεν μπορούσες να πας

έριξες μαύρη πέτρα στους χειμώνες

Ηλία, τους ξεπέρασες τους παλιούς θανάτους

αλλά ως εκεί

η βιαστική  απόφασή σου, Μαργαρίτα

σε έριξε σε έναν φωταγωγό της Αθήνας του ‘80

η Κική δίδαξε στον γιο της

την προπαίδεια μέσα σε δυο βδομάδες

όταν έμαθε τη γνωμάτευση

η Γιάννα βρήκε τη δύναμη

να μην αγκιστρωθεί από τα παιδιά της

η Στέλλα αποφάσισε να κατατρώγει

μέρα μέρα τα παιδιά της

από κοντά ή από το τηλέφωνο

η Ευτυχία τα έχει όλα υπολογισμένα στο σπίτι της

αλλά το ένα από τα δυο παιδιά της ξέφυγε λένε

εσύ, Μαρία, λες καλύτερα που χώρισα

και θέλει να είσαι σε διαρκή εγρήγορση

για να μην το ξεχνάς

και εσύ, Βασιλική, είδα το όνομά σου

στο ταμπελάκι της στολής σου

πριν ομορφύνεις χώθηκες εδώ

και δεν ξέρω τι είναι καλύτερο

η ειρωνεία σου όταν ζήτησα συσκευασία δώρου

ή το φορεμένο σου χαμόγελο όταν λες:

Μείνατε ευχαριστημένοι

με την εξυπηρέτηση του καταστήματός μας;

      Ο πίσω τοίχος, ο ανεπίσημος, Ενύπνιο, 2021