Το ένα χέρι απόψε, χτυπάει
κάθε τόσο το ίδιο μαύρο πλήκτρο.
Για τον φόβο ξέρω να πω.
Φτιάχνει ένα πρόσωπο χάρτινο
που μαλακώνει στη βροχή.
Και για τους ήρωες ξέρω να πω.
Στον θώρακα
έχουν ράψει όλες τις ήττες τους.
Από τη μέσα πλευρά.
Από εκεί
που μπάζουν όλοι οι φόβοι.

Στο άλλο χέρι σουλατσάρει το χάδι σου.
Αλλάζει τον τόνο σ’ ένα χαμόγελο,
και μια υπόσχεση ότι όλα θα πάνε καλά.

      Το ελάχιστο σώμα, Ενύπνιο, 2021