Ομνύω κάθε πρωί
ότι σήμερα νά, θα φορέσω τα καλά μου
και θα ξεκινήσω για το ραντεβού με την κυρία Δόξα.

Θα στείλω τα ποιήματά μου σήμερα με το ταχυδρομείο
σε όλους τους σημαντικούς ανθρώπους των γραμμάτων
και των τεχνών με θερμή αφιέρωση.
Αν χρειαστεί θα τους συναντήσω.

Ύστερα ομνύω ότι θα το κάνω αύριο.
Αύριο οπωσδήποτε
Σήμερα κάτι άλλο έτυχε
Μου τηλεφώνησε μια φίλη. Είχαμε να τα πούμε καιρό.
Μετά εμφανίστηκε ο ήλιος στο παράθυρο
και πιάσαμε κουβέντα
Πριν καλά καλά το καταλάβω το ταχυδρομείο έκλεισε.
Μα φταίω εγώ που η κάθε μέρα έχει τόσες απαιτήσεις;

Μου λείπει ο χρόνος
και το βασικότερο
Χάνομαι συχνά στον λαβύρινθο αναζητώντας
τον Μινώταυρο
Άλλοτε ως Θησέας για να τον σκοτώσω
Άλλοτε ως θήραμα για να με κατασπαράξει 
Κάποιες φορές τον ερωτεύομαι δυνατά
Περνάμε τις νύχτες μαζί

Πότε να προφτάσω να συναντήσω
αυτή τη σημαντική κυρία
πάντως ένα σου λέω. Δεν εγκαταλείπω
την καλή διάθεση μαζί της
απλώς δεν έχω προλάβει.
Φταίει βλέπεις κι ο Μινώταυρος.
Μια από τις επόμενες μέρες
θα περάσω να την δω. Οπωσδήποτε. Τελείωσε.
Το αποφάσισα.
Ομνύω, σου λέω.

      Στα εργοστάσια της ποίησης, Κουκκίδα, 2024